สุดสายตา
- วงภราดร
หวนคืน ชื่นฤทัย
เหตุไฉน เจ้าหลบสายตา หา..............
กว่าฉันที่เที่ยวตามหาเธอ
พร่ำเสมอถึงคู่อยู่ทุกวัน ฉัน...............
เหนื่อยที่รู้ว่าเธอจากไปนั้น
เฝ้ารำพันถึงความหลังครั้งยังเย
หัวใจฉันตรอมตรมสุดขื่นขม
เมื่อได้ชมแสงจันทร์ ฝัน
ก่อนนั้นเคยสัมพันธ์ทางกาย
ดั่งกับสายที่เชื่อมใจสองเรา เหงา
นั่งริมธารเพื่อคอยดูหมู่ดาว
ส่องสกาวพราวทั่วท้องนภา
ยามเช้าเจ้ามักทอดเสียงพิณ
เหล่าปักษิณได้ยินพิณครื้นเครงเ
แต่บัดนี้แม้แต่เพียงบรรเลง
กับวังเวงเมื่อสิ้นลมหายใจ
ลา............................
บทความคัดลอก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น